Matejko Jan (1838-1893).

Matejko Jan (1838-1893), polski malarz, najznakomitszy reprezentant polskiego malarstwa historycznego XIX w., wybitny portrecista i realizator polichromii ściennych. Jego głęboko patriotyczna, plastyczna wizja historii Polski pobudza wyobraźnię wielu pokoleń Polaków. Wykształcony w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (u W.K. Stattlera i W. Łuszczkiewicza), ponadto w Monachium i Wiedniu, od 1873 dyrektor SSP w Krakowie, w 1887 doktor honoris causa UJ, odbył wiele podróży zagranicznych (Paryż, Wiedeń, Turcja, Czechy, Węgry, Włochy). (http://wiem.onet.pl/) Do niedawna pod względem ideowego znaczenia dzieliło się twórczość artysty na dwa główne okresy: krótkotrwały, wczesny, do czasów wykonania w roku 1869 obrazu Unia lubelska, i dojrzały, ciągnący się przez lat z górą dwadzieścia, zakończony dopiero śmiercią Mistrza. W pierwszym okresie rozwijał malarz tezy "historyzmu krytycznego"; zgodnie z faktami obarczał winą za rozbiory Polski stan szlachecki, w szczególności zaś magnaterię. W okresie drugim ukazywał historyczne zasługi królów, rycerstwa i szlacheckich wodzów. Nie zapomniał i wtedy o roli mieszczaństwa, o doli chłopa i jego udziale w walce o niepodległość. Obrazował Dzieje cywilizacji w Polsce, podkreślał znaczenie Uniwersytetu krakowskiego i humanizmu polskiego. (http://webart.omikron.com.pl)


Hołd Ruski	Zakuwana Polska

Hołd Pruski